برگ های عَشَقه

تلویزیون عده زیادی را نشان می داد که پیاده به سویت می آمدند،برف می بارید،خوب خودشان را پوشانده بودند آخر هوا خیلی سرد بود،چهره گرم و بشاش آنها خبر می داد از عشق و نشاط درون قلبشان به تو،قدم هایشان استوار بود و سریع...

چقدر دلم می خواست من هم با آنها بودم، پیاده می آمدم و می آمدم ،آنوقت که به تو رسیدم عاشقانه هی نگاهت می کردم و نگاهت می کردم...

و می گفتم آقا نگاه لطف به من که پیاده به دیدارت آمده ام می کنی؟...